Bu derste; özellikle içinde bulunduğumuz yüzyılda, yetişkinlerin beklenti ve hedeflerinin nesnesi haline getirilerek varlıkları araçsallaştırılan çocuk ve gençleri güçlendirecek, dünyayı ve kendilerini keşfederken onlara yol arkadaşlığı yapacak, hayal güçlerini geliştirecek, yaşama sevinçlerini arttıracak, didaktizmden uzak, özgürleştirici/güçlendirici çocuk yazınının izi sürülecektir. Çocuklar için kaleme alınmış dramatik metinlerin çoğu; çocuğun dünyasını kavramaktan çok, içine doğduğu dünyanın kurallarını ona kavratmaya, benimsetmeye, onu forma sokmaya, hizaya getirmeye çalışmaktadır. Ders süresince okunacak çağdaş edebi metinler; yüksek lisans öğrencilerinin üretecekleri oyunlarda, mevcut dramatik metinlere birer alternatif olarak, ilham verici olacaktır.

Oyuncunun beden ve uzam keşfinin bir aracı olarak kullanılan maskenin, sahne üstünde rol inşasına katkısı büyüktür. Cansız bir nesne olan maske, ona nefes veren oyuncu ile birlikte bir oyun kişisine dönüşür. Her maske başka bir ifadeyi, jesti ve tepkiyi doğurur ve oyuncu kullandığı her farklı maskede başka bir bedeni keşfeder. Kukla ise maske gibi cansız bir nesne iken oynatıcısı ile birlikte nefes alıp vermeye başlar. Kukla, oyuncuya sahne hâkimiyeti, karakter oluşturma ve sahneye dışarıdan bir gözle bakma becerisi kazandırır. Bu derste maske ve kuklanın tarihsel serüvenine göz atılarak nasıl ve hangi amaçlarla kullanıldığı, oyunculuk eğitiminde oyuncuya ne gibi avantajlar sağladığı, çocuk ve gençlik tiyatrosu açısından nasıl yaratıcı bir imkan sunduğu araştırılacaktır.

Bu dersin amacı oyuncunun sahne üstü becerilerinin geliştirilmesi ve rol inşasına varacak sürecin oyunculuğun temel dinamikleri ekseninde kavranmasını sağlamaktır. Söz konusu temel oyunculuk dinamikleri metin, sahne ve bedensel anlatı düzlemlerinde ele alınır. Oyuncunun bu üç temel düzlemde orijinal bir anlatı geliştirmesi için çeşitli metin, sahne ve beden odaklı temrinler karma biçimde bir arada uygulanır. Bu temrin setinin oluşturulma süreci de dersin bir parçası olup; 20. Yüzyıl oyunculuk tekniklerinin dört büyük ekolü olan Konstantin Stanislavski, Vsevolod Meyerhold, Bertolt Brecht ve Jerzy Grotowski?nin oyunculuk metotlarının öğrencilerle beraber, karşılaştırmalı olarak ele alınmasıyla oluşturulmaktadır. Her bir öğrencinin kendi özgün temrin setini ve rol inşa pratiğini oluşturması, oyunculukta var olan temel prensiplerin akıcı ve doğal olarak kullanılabilmesini sağlayacaktır. Nihayetinde öğrenci için; oyunculuk yöntemlerini tanımlamak ve kavramak, uygulamaya dayalı bir ortamda oyunculuk ilkelerini bireyselleştirip otantik kişiliğini dürüst ve gerçekçi olarak kullanmak, doğaçlamalarla bu olguların kendiliğinden, akıcı olarak kullanılabilir hale getirilmesini sağlamak dersin üç temel öğrenim çıktısını oluşturmaktadır.

Bu dersin ana konusunu oyuncu ve metin arasındaki ilişki oluşturmaktadır. Bu kapsamda bir rolün oyun metninden oyuncu bedenine ve varlığına doğru yol alırken nasıl dönüştüğü sorusu da dersin temel problematiğini ifade etmektedir. Bu bağlamda dramatik yazının; dramatik yapı, düşünsel plan, rol, diyalog, karakter, imge yaratma, süper amaç, alt metin gibi temel kavramları metin ve oyuncu bağlamında hem kuramsal boyutuyla hem de pratik uygumalar üzerinden ele alınır. Farklı oyun metinleri ve biçimleri (trajedi, komedi, absürd, epik, vb.) üzerinden oyuncunun sahne üstü yaratısının imkanları sorgulanır ve deneyimlenir.

Bu derste öğrenci, akademik araştırma nasıl yapılır, kaynaklar nasıl taranır, toplanan bilgiler belirli bir formatta nasıl yazılır öğrenir. Akademik formasyona uygun bir tezin nasıl hazırlanması gerektiği, biçim ve içerik oluşturma aşamalarının öğretilmesi, öğrencinin bu konuda donanım kazanması dersin temel hedefidir.

Bu dersin amacı; Yüksek Lisans öğrencilerine hazırlayacakları tezler ve projeleri için gerekli bilgi, yöntem ve kaynak desteği sağlamaktır.

Bu ders, bir araştırmanın bağımsız olarak baştan sona yürütülmesi ve buna dair becerilerin öğrenilmesini içermektedir. Buna göre, bir danışmanla beraber ilk önce bir araştırması sorusu belirlenmekte, bu soru üzerine literatür taraması yapılmakta, literatürde bu sorunun araştırılmasına ilişkin yöntemlerle beraber eksiklikler de dikkate alınarak özgün bir hipotez ve araştırma izleği kurulmaktadır. Daha sonra bu araştırma izleği çerçevesinde veri toplanmakta ve araştırmanın kuramsal temeli, yöntemi, sonuçları ve sonuçların değerlendirilmesini içeren bir tez yazılmaktadır.